عسل ماده شیرین و غلیظی است که توسط زنبور عسل از شهد گل های مختلف بدست می‌آید. یک کیلوگرم عسل حدودا ۳۲۵۰ کالری حرارت و انرژی دارد. عسل با درصد بالایی از ۱۵ نوع قند مختلف مهمترین منبع قند طبیعی می باشد و علاوه بر این دارای مقادیر کم ولی کافی از انواع ویتامین (B۲, B۴, B۵, A, K, C, E) می‌باشد. در عسل املاح معدنی و آنزیم هم یافت می‌شود.
عسل دارای خاصیت پاک کنندگی است و می‌تواند آماس و بوی بد ناشی از عفونت را از بین ببرد. خاصیت آنتی باکتریال داشته و باعث گرانوله شدن، اپیتلیوم سازی و تغذیه بافت سمی می‌شود. این تاثیرات روی چند باکتری از قبیل سودوموناس، استرپتوکوک و E-coli مشخص شده است. حتی باکتری‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک مثل MRSA (استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متیسیلین) و VRE (انتروکوکوس مقاوم به ونکومایسین) نسبت به عسل حساسند.
این تاثیرات آنتی‌باکتریال به علت اسملاریته بالا و pH پایین (۳/۶) و ترکیبات مقاوم به حرارت مثل اینهیبین، پر اکسید هیدروژن و آنزیم‌هایی مثل کاتالاز خواهد بود.
لازم به ذکر است این تاثیر آنتی‌باکتریال در صورتی وجود دارد که روی زخم یک یا دو بار در روز تعویض شود؛مخصوصا هنگامی که عمق جراحت زیاد است.
منبع: ماهنامه نسخه حیوانات، شماره ۳۵
